Adana Demirspor’un Galatasaray maçında alandan çekilmesi, Türk futbolunda bilhassa son iki yıldır makyajlanan meseleleri tekrar gündeme getirdi. Herkes el birliğiyle futbolun temeline dinamit koydu, olanlar oldu.
Her ne kadar tabelada, Türkiye “Futbol” Federasyonu yazsa da, bilhassa Mehmet Büyükekşi ve İbrahim Hacıosmanoğlu devrinde alınan her kararda, hazırlanan talimatlarda kulüpler ön plana çıktı. Genel heyetlerde Üstün Lig’deki her kulübün 7’şer oy hakkı bulunurken, amatör spor kulüpleri 10, futbolcular, Profesyonel Futbolcular Derneği Başkanı ile en fazla A Ulusal olmuş ve aktif futbolculuğu bırakmış 5, Türkiye Futbol Antrenörleri Derneği Başkanı ile en uzun müddet A Ulusal Kadro teknik yöneticiliği yapmış 5, Türkiye Aktif Futbol Hakemleri ve Gözlemcileri Derneği Başkanı (faal olduğu için oy kullanamıyor) ile ön eleme karşılaşmaları hariç Şampiyonlar Ligi ya da bu lig öncesinde bu statüye denk tertiplerde en fazla karşılaşma yönetmiş 5 delegeyle temsil edilince, doğal olarak oy korkuları ön plana çıktı.
İki devir boyunca üzerinde en çok oynanan kuruluş hakemler oldu. Kimi hakem, “yapı”nın elemanı olarak refüze edildi, kimi “baba”dan torpilli diye gitti, kimileri da, İbrahim Hacıosmanoğlu’nun Trabzonspor Başkanlığı periyodunda yaşadıklarının bir intikamı olarak “güle güle” dendiği argüman edildi. Yapılan yanlışlar sonrasında kulüpler, “düdük” astırmayı görev bildi. Merkez Hakem Kurulu Lideri olarak vazifeye gelen Ferhat Gündoğdu, vazife yaptığı iki devir de “tartışılan” isim oldu, lakin Riva’da hiç tartışılmadı. Yeni gelen, FIFA yapılacak hakemler için bir günde talimat değiştirilmesi için hiç beis görülmedi. Kulüplerin yöneteceği bir hakem yapısı için Danışma Kurulu dendi, palavra oldu. Yapay zeka yahut ismi her ne olursa olsun, dijital takviyeli bir atama nizamı dendi, talan oldu. Yabancı VAR hakemleri de benzeri kusurları yapınca, yerliler ziyan oldu.
Türkiye Futbol Federasyonu, kuralına nazaran oynamayı bıraktı, kurallarla oynamayı tercih etti. Sıkıştığı her yerde, takıldığı her pürüzde talimatlarla oynadı, bununla kimi şeyleri aşmaya çalıştı. Bunun FIFA, UEFA yansımaları yahut maç oynanırken kural değiştirmek mantığı birçok bahiste gözardı edildi. Günü geldi kuralsızlık kural haline geldi. Yabancı futbolcu kuralı, hakem klasman değişikliği, ProLisans sahibi olmayan teknik adamların rahat rahat görevlendirmesi, bir çırpıda göze batanlar… Bunun dışında TFF, Tahkim Kurulu’nun kuruluşundaki yöntem yanılgılarından ötürü da mahkemelik oldu. Kulüp Lisans Kurulu da, kulüplerle ilgili sonuncu kararını 21 Mayıs’ta vermesi gerekirken, bunu düne kadar uzattı.
Profesyonel Futbol Disiplin Talimatı, PFDK (Profesyonel Futbol Disiplin Kurulu) ve Tahkim Kurulu’nun elinde çerez oldu. Yalnızca son haftaya bakıp, neler olduğunu anlamak kâfi… Hakeme ‘F..k off’ diyen Çaykur Rizesporlu Ghezzal, kırmızı kart gördü. Hakem raporları doğrultusunda ‘hakaret’ ve ‘sportmenliğe ters hareket’ten PFDK’ya sevk edildi. Kitaba nazaran asgarî 4 maç ceza görülen futbolcu, bir maçla kurtuldu. Galatasaraylı Abdülkerim, “bilinçli kart görme” suçlamasıyla Disiplin’e sevk oldu, cezasız çıktı. Futbolun ve kurumların prestijini zedelemeye yönelik açıklamalardan 45’er gün ceza alan Galatasaray Başkanı Dursun Özbek’in ve Fenerbahçe Lideri Ali Koç’un cezaları 22’ye indi. Geçmişten de üç örnek… Galatasaray Teknik Yöneticisi Okan Buruk, şampiyonluk kutlamalarında rakibiyle ilgili küfürlü tezahürat es geçildi, Kasımpaşa maçında, evvelki gün yarıda kalan Adana Demirspor maçının hakemliğini yapan Oğuzhan Çakır’a yönelik tehdit suçlaması da, sportmenliğe karşıt hareket kabul edildi. Fenerbahçe Teknik Yöneticisi Jose Mourinho, Trabzon’daki olaylar nedeniyle hakaretten ve sportmenliğe muhalif açıklamalardan PFDK’ya gitti, o da sportmenliğe ters hareketi nedeniyle 1 maç ve para cezasıyla kurtuldu.
Son devirde Galatasaray ile Fenerbahçe’nin başkalarından koparak yarışı, geçen dönemki TFF Başkanı Mehmet Büyükekşi’nin Galatasaray genel konsey üyesi olması, mevcut TFF Lideri İbrahim Hacıosmanoğlu’nun, Kulüpler Birliği Lideri sıfatını da taşıyan Fenerbahçe Başkanı Ali Koç ile münasebetleri, Federasyon içerisinde iki büyük kulübün kelam sahibi olduğu tarafındaki tenkitleri de gündeme getirdi. Tahkim ve Profesyonel Futbol Disiplin Kurulu’nda iki kulübe yakın birtakım isimlerin varlığı da sav edildi. Bu iki kulüple ilgili kararlarda, “oy çokluğu” çıkması da dikkat cazibeli bir etken olarak göze battı.
Özellikle, yeniden Galatasaray ve Fenerbahçe ortasında başlayan, bazen öteki kulüplerin de dahil olduğu toplumsal medya atışmaları, ezeli rakiplerde artık hakaret boyutuna yaklaştı. Üstelik bunlara, futbolcuların rakip kulüp yöneticilerini amaç alan toplumsal medya bildirileri da dahil oldu. Galatasaray’da Icardi’nin Fenerbahçe’ye yönelik göndermeleri, sarı-kırmızılı yönetimce hiç yadırganmadı. Tüm bunlar artık adeta olağanlaşırken, Türkiye Futbol Federasyonu da bunları takip edemez hale geldi. Üstelik taraftarların da buna katkı vermesiyle ortalık tam bir kirliliğe dönüştü. İşin farklı yanı, hem kulüplerin hem de Türkiye Futbol Federasyonu’nun “sosyal medya” paylaşımlarını fazla önemsemesi… Adeta yol haritasını artık toplumsal medya belirliyor.