Bazalt üzere doğal silikat mineralleri, su ve CO₂ ile tepkiye girerek katı karbonat hususlar oluşturur. Bu süreç, tarım yerlerine ezilmiş kayaç yayarak toprakların daha fazla karbon emmesini sağlamak için kullanılıyor. Ayrıyeten, birtakım çalışmalar bu metodun ziraî randımanı artırabileceğini de gösteriyor.
Ancak Kanan, doğal silikatların gereğince süratli aşınmadığını ve bu yüzden karbon yakalama oranlarının abartıldığını savunuyor. “Veriler çok net: Doğal silikatlar, atmosferde manalı ölçüde karbon çekmeye yetecek süratte aşınmıyor” diyor.
ÇİMENTO ÜRETİMİNDEN İLHAM ALDILAR
Bunu aşmak için takım, çimento üretiminden ilham alan bir usulle silikatları daha reaktif minerallere dönüştürmenin bir yolunu buldu. Yeni metotta, kalsiyum kaynağı ve magnezyum silikatlar 1400°C’ye kadar ısıtılarak kalsiyum silikat ve magnezyum oksit üretiliyor.
“Bu sürecin gücü, hem kalsiyum silikatın hem de magnezyum oksidin hayli reaktif hale gelmesi” diyen Kanan, bu minerallerin standart silikatlara kıyasla binlerce kat daha süratli aşındığını belirtiyor.
Ancak sistemin bir dezavantajı var. Yüksek sıcaklıklara ulaşmak için büyük ölçüde güç gerekiyor ve doğal gaz kullanımı nedeniyle kıymetli karbon emisyonları üretebilir. Ancak takım, bu emisyonların direkt yakalanabileceğini yahut reaktif minerallerin bir kısmının direkt bu emisyonları emmek için kullanılabileceğini öne sürüyor.
Şu anda grup, günde 15 kilogram reaktif kaya üretmeyi başardı, fakat bunu tarım yerlerinde kullanılmak üzere ticari bir eser haline getirmeyi hedefliyor.
Southampton Üniversitesi’nden Rachael James, Kanan’ın klasik ERW sistemlerinin işe yaramadığı savına katılmıyor. Lakin, hızlandırılmış silikat aşınmasının iklim değişikliğiyle gayrette kıymetli olabileceğini kabul ediyor. “Hızlandırılmış hava şartlandırma süreçleri, acil iklim krizine tahlil getirebilir” diyen James, 10 yıl içinde manalı CO₂ yakalamanın, 50 yıl beklemekten daha yararlı olacağını belirtiyor.
Öte yandan, Edinburgh’daki Heriot-Watt Üniversitesi’nden Phil Renforth, bu fikrin potansiyelini kabul etse de, daha fazla araştırmaya gereksinim olduğunu söylüyor. “Üretilen mineraller çimento bileşenleri içeriyor ve tarım topraklarında kullanıma uygun olmayabilir” diye ekliyor.