Daha evvel Aydos, Şiar, Yedi İklim ve Temmuz üzere mecmualarda yapıtları yayınlanan Zeynep Yıldırım’ın birinci şiir kitabı Beklerken Söylenen okurla buluştu. Zeynep Yıldırım, “Yazmak benim için hiçbir vakit süreksiz bir heves, öylesine bir meşgale olmadı. Bence insan yazdıkça şifalanıyor. İçimizdeki yaraları paylaşmak, kalplere dokunmak fevkalade bir duygu” diyor.
– Birinci yapıtınız yayınlandığında neler hissettiniz?
Yıllar önceydi. Kitap fuarındaydım. Aydos mecmuasında ustam Sıddık Ertaş mecmuayı fuarda vermişti bana o ân çok keyifli olmuştum, şiirimin yayımlandığını görünce. Heyecanımı ustalarımla paylaşmıştım. Daima o birinci heyecanımı canlı fiyatım. Nurettin Durman yayımlanan birinci şiirimi okumuştu bu yüreklendirmişti beni. Şiir seyahatimde, disiplinli bir çalışma gerekli olduğunu en başından biliyordum. Bu şuurla bazen problemlerim oldu her hâl insan için dedim, ancak yazmayı hiç bırakmadım.
HEYECAN, SEVİNÇ, UMUT VE ŞÜKÜR
– Kitabınızı elinize alınca birinci olarak ne yaptınız?
Aslında evvel biraz durdum kitaba baktım. Birinci heyecanı üzerimden atmam biraz vakit aldı zira. Birçok duyguyu birebir anda yaşadım. Heyecan, sevinç, umut ve şükür. Çocukluğumdan beri hayalini kuruyordum. Şükürler olsun dedim.
– Kitabınızı birinci kime imzaladınız?
Aslında spontane gelişti biraz. Birinci gün kimseye imzalayamadım heyecandan sonraki gün Yediiklim dergisindeydim. Birinci imzam Ali Haydar Haksal’a nasip oldu. Sonra aileme, zati kitabı anne ve babama ithaf ettim.
– Yazmaya nasıl başladınız?
Ortaokulda. Kompozisyonlar yazmayı çok severdim. Şiirle birinci tanışmam ise lisedeydim defterime şiir parıltıları olan mısralar yazıyordum. Bir damar vardı. Yakın etrafım yazmayı sevdiğimi bilirdi. Kitap çıkınca şaşırmadılar. Yazmak benim için hiçbir vakit süreksiz bir heves, öylesine bir meşgale olmadı. Bence insan yazdıkça şifalanıyor. İçimizdeki yaraları paylaşmak, kalplere dokunmak harikulade bir his.
GECE GÜNDÜZ FARK ETMEKSİZİN
– Gece mi yazarsınız, gündüz mü?
Bu benim için değişen bir şey. Şiir yazmanın vaktini belirlemediğim için. Ekseriyetle hiç beklemediğim anlarda yazıyorum, gündüz de olabiliyor gece de. Sesin içinde şiir çalışamıyorum. Dikkatim çabucak dağılabiliyor. Vakti meçhuldür fakat sessiz ortamda çalışırım.
BEN DEFTERCİYİM
– Defter mi, bilgisayar mı?
Ben defterciyim. Çocukluğumdan beri daima deftere yazardım. Natürel daha sonra bilgisayar işimizi kolaylaştırdı, vakit tasarrufu açısından. Dijital çağda bilgisayar olmadan olmaz diyorum şimdilerde.